बिरक्तिएको जिन्दगी अब कती बिरक्तिने हो
खै मलाई के थाहा कहाँ गएर टुङिने हो
आसै आसको जिन्दगी आसै आश मा बित्ने भो
रोदन आसु नै भो कथा मेरो जिन्दगी को

हाँसो खोज्न हिंडेथे रोदन मेरो साथी भो
खै कस्लाई सुनाउ बेदना द्रब्य नै माथि भो
उत्तदायित्व छरे, कर्तव्य छरे, छरे बिउ शान्ती को
तर पनि उराठ छ जिन्दगी यसमा दोशी को?

मरभुमी तुल्य छ जिबन छैन मुहान कतै पानी को
जसो तसो ठेलिदै छ ठेला, यस्तै छ ब्यथा जिन्दगानी को
समयका पाना पल्टदै गए, सपना सब खरानी भो
अब त अती नै भो, कुनै बेला छाँया ले नै सोध्ला
म सँगै हिंड्ने आखिर तपाईं हो को?

……………कथा मेरो जिन्दगी को
……………कथा सरदर नेपाली को